با من ار هم آشیان می‌داشت از هاتف اصفهانی غزل 48

1 با من ار هم آشیان می‌داشت ما را در قفس کی شکایت داشتم از تنگی جا در قفس

2 عندلیبم آخر ای صیاد خود گو، کی رواست زاغ در باغ و زغن در گلشن و ما در قفس

3 قسمت ما نیست سیر گلشن و پرواز باغ بال ما در دام خواهد ریختن یا در قفس

4 بر من ای صیاد چون امروز اگر خواهد گذشت جز پری از من نخواهی دید فردا در قفس

5 هاتف از من نغمهٔ دلکش سرودن خوش مجوی کز نوا افتاده‌ام افتاده‌ام تا در قفس