1 می‌رفت و هزار دل دنبال سرپنجه ز خون مرد و زن آل

2 سمین ذقنش چو چاه بیژن گیسوش کمند رستم زال

3 می‌رفت چو آهوان وحشی می‌کرد گهی نظر به دنبال

4 می‌کرد گه از مژه اشارت می‌ریخت ز چشم خلق قیفال

5 می‌رفت الف صفت مجرد زلفش به قفا خمیده چون دال

6 چون سایه منش دویدم از پی در پای فتادمش چو خلخال

7 گفتم مرو ای روان عشاق گفتم مرو ای همای اقبال

8 تو رفتی و دیده ماند بی‌نور تو جانی و بی‌تو تن بزلزال

9 گر مطلب تست خون عاشق برخیز چه می‌کنی تو احمال

10 من بسمل و غافل است صیاد گو شیر بدرّدم به چنگال

11 خم کرد کمان ابروان را بگذاشت در او خدنگ قتال

12 گفتا بگذار دامنم را ورنه کنمت ز خون قبا آل

13 آشفته تو بسته کمندی ای صعوه چه می‌زنی پر و بال

14 چون عشق به زورمندی آمد از کار افتاد عقل فعال

15 بر دامن مرتضی بزن چنگ بنشین همه عمر فارغ‌البال