می‌آمد و بر گلش پریشان سنبل از همام تبریزی رباعی 61

1 عشق از صورت او آینه جان بنمود تا در آن آینه عکس رخ جانان بنمود

2 حسن او عکس جمالی‌ست که بیش از نظر است عجب است این که در آیینه امکان بنمود

1 گرچه سیاحان جهان گردیده‌اند مثل رویت کافرم گر دیده‌اند

2 مهرورزان پیش نقش روی تو بر جمال شاهدان خندیده‌اند

1 آنچه باید همه داری و نداری مانند کس نگوید مه و خورشید به رویت مانند

2 اتفاق است که بی مثل جهانی لیکن قیمت حسن تو صاحب‌نظران می‌دانند