می آمد و می رفت از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 24

1 هر که چون روی تو رویی دارد سر بسر راحت دنیی دارد

2 هر که دارد دهن و زلف و خطت کوثر و سدره و طوبی دارد

1 مخور ای دل غم بسیار مخور ور خوری جز غم دلدار مخور

2 نه غم یار عزیزست؟ آن نیز اگرت هست نگهدار مخور

1 باد بر خاک ترک تازی کرد با عروسان خفته بازی کرد

2 ابر از آب دیده وقت سحر جامۀ شاخ را نمازی کرد