دل برفت از دست ما تنها نه از کمال خجندی غزل 724

1 دل برفت از دست ما تنها نه دل دلدار هم سینه از داغ جدانی خسته و انگار هم

2 آخر آمد روز وصل و روزگار عیش نیز چشم خوابانید بخت و دولت بیدار هم

3 گر بگویم پیش باران درد بی باری خویش بر من بیدل بگرید بار هم اغیار هم

4 بیوفانی بین کزو جز پرسشم امید نیست خاطر باری نمیجوید بدین مقدار هم

5 گر برنجاند مرا بسیار تر از دیگران هم نرنجم بلکه دارم منت بسیار هم

6 تا غم و اندوه او غمخوار و مونس شد مرا فارغ و آسوده ام از مونس و غمخوار هم

7 با رخ او مهر پنهان چند میورزی کمال کاین سخن در کوی شد مشهور و در بازار هم