رئیس دولت و دین ای اسیر از انوری ابیوردی مقطع 69

1 رئیس دولت و دین ای اسیر دست اجل شدی و رفت بهین حاصل جهان از دست

2 زمانه نی در مردی در کرم بشکست سپهر نی دم شخصی دم هنر دربست

3 دلم حریق وفاتت چو کرد خاکستر یتیم‌وار برو جان به ماتمت بنشست

4 فغان ز عادت این رنج ساز راحت سوز فغان ز گردش این جان شکار جورپرست

5 که صورتی که به عمری نگاشت خود بسترد که گوهری که به سی سال سفت خود بشکست

6 زمانه عقد کمالی گسست و ای دریغ که آسمان نتواند نظیر آن پیوست

7 ز دامگاه عناصر چه فایده‌ست بگو وزین کشنده دو دام سیه سپید که هست

8 که روزگار پس از انتظار نیک دراز بدین دو دام همین مرغ صید کرد و بجست

9 اگرچه در غم هجرت به نوک ناخن اشک نماند مردمک دیده‌ای که دیده نخست

10 وگرچه هیچ شبی نیست تا ز دست دماغ هزار دیده نگردد ز اشک میگون مست

11 زبان حال همی گوید اینت مقبل مرد که از چه عید و عروسی کرانه کرد و برست

12 تو پروریدهٔ کابوک آسمان بودی از آن قرار نکردی در آشیانهٔ پست

13 زمانه دل به تو زان درنبست می‌دانست که ماهی فلکی را فرو نگیرد شست