از تو نوشت و داد دل آرمیده از عرفی شیرازی غزل 22

1 از تو نوشت و داد دل آرمیده را غم نامه های شسته و صد ره دریده را

2 شادم که در تپیدن خاصی فکنده ام هر ذره از وجود دل آرمیده را

3 الماس ریزه کس نخرد در دیار عشق کانجا به توتیا نبود صلح دیده را

4 آورده ام به کف سر زلفی که بر دلم شب کرده صبح عافیتی نادمیده را

5 عرفی به زیر تیع مشو مضطرب که هست اجری دگر شهید به خون تپیده را