نخواهد برد از ما صرف‌های از حزین لاهیجی غزل 177

1 نخواهد برد از ما صرف‌های خصم عنید ما جبین از خون قاتل سرخ می‌سازد شهید ما

2 به گوش نغمه سنجان چمن بیگانه می‌آید برون از پرده دل چون فتد گفت و شنید ما

3 ثمر در عالم انصاف ازین بهتر نمی‌باشد تن آزادگان می‌پرورد در سایه، بید ما

4 مغانی باده ریزد، خانقاهی می به دور آرد اگر پیر خرابات مغان گردد مرید ما

5 سیه‌روزی ما را اعتباری نیست چندانی به بازی جامه را در نیل زد، بخت سفید ما

6 بیا گر مرد ساز و سوز عشقی ناله‌ای بشنو که آتش می‌زند در خشک و تر، طرز نشید ما

7 گشاد کار خود را دیده‌ام در عشق و رسوایی حزین ، از سینهٔ چاک است درگاه امید ما