1 پیش شیخی رفت مردی نامدار از سر بی خویشئی بگریست زار

2 گفت سیرم از عبودیت همی وز ربوبیت بمن نرسد دمی

3 ماندهام بی این و بی آن من مدام چون کنم گفتا که سر می زن مدام

4 این سخن را گر محل آید پدید از سر علم و عمل آید پدید

5 چشم باید داشت بر لوح ازل چند دارم چشم بر علم و عمل