ضعف کرد آگه از احوالم دلارام از جویای تبریزی غزل 35

1 ضعف کرد آگه از احوالم دلارام مرا رنگ از رخ رفتهٔ من برد پیغام مرا

2 ترسم از جوش نزاکت چون رگ گل جا کند تار پیراهن به تن شوخ گل اندام مرا

3 دام در خاکی بود هر جلوه موج مرا بگذراند بسکه غم در کلفت ایام مرا

4 همچو آن زخمی که بعد از به شدن آید بهم محو می سازد نگین از ننگ من نام مرا

5 بسکه جویا خو به سختیهای دوران کرده ام در دل خارا شرر کی دارد آرام مرا