1 مرگ را مردی بجان مشتاق شد پیش خواجه بوعلی دقاق شد

2 گفت من از دست شیطان رجیم می ندارم ذرهٔ از مرگ بیم

3 هر دمم جان گوئیا شیطان برد مرگ نیکوتر بود گر جان برد

4 خواجه گفت ای چاره خواه نیکبخت در سرایت از میان بر کن درخت

5 تا برو گنجشگ ننشیند دگر بی درختت دیو کی بیند دگر

6 تا درونت آشیان دیو هست دایمت ازدیو سر کالیو هست

7 چون بسوزی آشیان دیو پاک دیو را با تو چه کار ای دردناک