لطف از اول داشت یار من از مشتاق اصفهانی غزل 245

1 لطف از اول داشت یار من به من زآن سبب نگذاشت کار من به من

2 بست از خونم حنا دیدی چه کرد عاقبت از کین نگار من به من

3 تا رود کی بر سر کویش به باد مانده این مشت غبار من به من

4 غنچه‌سان خون شد دلم تا کی ز لطف رخ نماید گل‌عذار من به من

5 زد به تیر و بر سرم ناید ببین خصمی عاشق‌شکار من به من

6 گر به دل بینم رخش از لطف اوست داده این آیینه یار من به من

7 کج‌روم من او عنانم دارد آه گر دهد یار اختیار من به من

8 از هنر مشتاق نالم نه ز چرخ کین شکست آمد ز کار من به من