بدرویشی دلی گر بود و جانی از قاسم انوار غزل 650

1 بدرویشی دلی گر بود و جانی مسجل شد بملک دلستانی

2 مرا در کوی جانان خانه ای هست مبارک مسکنی، خوش خان و مانی!

3 چه سود از جلوه های حسن شاهد؟ چو نبود در میان عین عیانی

4 اگر روی دلت با روی یارست مبارک ساعتی، فرخ زمانی

5 بتنها قطع این ره نیست ممکن مگر در صحبت روشن روانی

6 نشان پرسیدی از محبوب جانها چه گویم من نشان بی نشانی؟

7 وصال دوست میخواهی، فنا شو ازین خوشتر نباشد امتحانی

8 چنان مستست جان، کز فرط مستی ز جانان درد میخواهد روانی

9 حریفان غافلند از وقت و کس نیست بگوش غافلان گوید اذانی

10 مرا ساقی پیاپی جام دارد شدم از دست، ساقی الامانی

11 که باشد قاسمی بر خاک کویت؟ فقیری، ناتوانی، کس مدانی