گفت ذوالنون است کان دانای راز
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 گفت ذوالنون است کان دانای راز چون کند از هم بساط مجد باز
2 گر گناه اولین و آخرین بیش باشد ز آسمانها و زمین
3 برحواشی بساطش آن گناه محو گردد جمله بر یک جایگاه
4 گر شود خورشیدنور افشان دمی محو گردد صد جهان ظلمت همی
5 قطرهٔ چند ازگنه گر شد پلید در چنان دریا کجا آید پدید
6 نه همه آنجایگه طاعت خرند عجز نیز و ضعف هر ساعت خرند
ادامه توضیحات شاعر