1 گفت وقت حلق خلقی در حجاز بهر سنت موی میکردند باز

2 از یکی پرسید آن مجنون راه کز چه اندازید موی اینجایگاه

3 گفت موی افکندن اینجا سنت است ترک این سنت دلیل محنت است

4 چون شنود القصه آن دیوانه راز گفت ای مشتی گدای بی نیاز

5 حلقه سر گر سنتی آمد نه خرد پس فریضه ریش میباید سترد

6 زانکه در ریش تو چندان باد هست کان بلای صد دل آزاد هست

7 زینچه گفتم بر شما صد منّت است کاین فریضه بهتر از صد سنت است

8 کار کن چون وقت کارت این دمست زانکه این یک دم ترا صد عالمست

9 تاکی از خواب هوس بیدار شو همچو بیداران دین در کار شو

10 گر نخواهی کشت کرد امروز تو چون کنی فردا میان سوز تو