گفت: نور آسمانست و زمین از قاسم انوار غزل 556

1 گفت: نور آسمانست و زمین وصف حق را رحمة للعالمین

2 این روایت را که داند؟ راهرو وین هدایت را که بیند؟ راه بین

3 گرنه ای محجوب، استعجاب چیست؟ نور حق بین در مکان و در مکین

4 کی بدی ادراک در سمع و بصر؟ گر نبودی نور حق در ما و طین؟

5 بر نیفشاند کسی دستی بوجد تا نیاید دست او در آستین

6 گر نبودی نور حق در آب و خاک صورت معنی نبودی مستبین

7 در حقیقت مبدء ومرجع تویی «یا الهی،انت خیرالوارثین »

8 چون مهینی قیمت خود را بدان «خالق الانسان من ماء مهین »

9 جان قاسم زنده از عشق تو شد «یا غیاثی، انت رب العالمین »