گفت شاها چو فیض جود تو داد از جامی هفت اورنگ 49

1 ای علم هستی ما با تو پست نیست به خود هست به تو هر چه هست

2 ذات تو هم هستی و هم هست کن هست کن عالم نوی و کهن

1 زد به جهان نوبت شاهنشهی کوکبه فقر عبیداللهی

2 آن که ز حریت فقر آگه است خواجه احرار عبیدالله است

1 ساده مردی شد مسافر با پسر هر دو را بر یک خرک بار سفر

2 بود پای از محنت ره ریششان بر سر آن کوهی آمد پیششان