گفت مجنون از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 1079

1 گفت مجنون گر همه روی زمین هر زمان بر من کنندی آفرین

2 من نخواهم آفرین هیچ کس مدح من دشنام لیلی باد و بس

3 خوشتراز صد مدح یک دشنام او بهتر از ملک دو عالم نام او

4 مذهب خود با توگفتم ای عزیز گر بود خواری چه خواهد بود نیز

5 گفت برق عزت آید آشکار پس برآرد از همه جانها دمار

6 چون بسوزد جان به صد زاری چه سود آنگهی از عزت و خواری چه سود

7 بازگفتند آن گروه سوخته جان ما و آتش افروخته

8 کی شود پروانه از آتش نفور زانک او را هست در آتش حضور

9 گرچه ما را دست ندهد وصل یار سوختن ما را دهد دست، اینت کار

10 گر رسیدن سوی آن دلخواه نیست پاک پرسیدن جز اینجا راه نیست