می زند مشت به رویم که مبین سوی حبیب
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 می زند مشت به رویم که مبین سوی حبیب هیچ کس نیست چو من مشتکی از دست رقیب
2 گر نهد دست به نبض من محرور زند شعله چون شمع ز تاب تبم انگشت طبیب
3 هر که را عشق تو آداب خرد بر هم زد نیست ممکن که مودب شود از پند ادیب
4 روز آدینه به مقصوره درآ تا خواند خطبه سلطنت حسن به نام تو خطیب
5 بر چمن گر گذرد نکهتی از پیرهنت پر شود دامن و جیب سمن و غنچه ز طیب
6 هر که با صورت شیرین پسران عشق نباخت نیست از معنی پیران رهش هیچ نصیب
7 جامی آن مه به غریبان ننهد گوش مکن بیش ازین در سخن انگیز خیالات غریب
دیدگاه‌ها **