عاشق آنست که در هجر شکیبا از آشفتهٔ شیرازی غزل 483

1 عاشق آنست که در هجر شکیبا نشود گر شکیبد بشبی باز بفردا نشود

2 گو بگردن ننهد سلسله زلف بتان هر که او خواهد دیوانه و شیدا نشود

3 دیدمش خرقه و دستار بمیخانه گرو صوفی شهر که میخواست که رسوا نشود

4 گرچه اسباب طرب جمله مهیاست مرا بی تو ای شمع چگل عیش مهیا نشود

5 بعد از این فکر خردمندی و دانش دارم فتنه پشم تو گر رهزن دانا نشود

6 خواست گل جامه برنگ تو بپوشد در باغ هر که در کسوت زیبا نشود

7 گر چمد در چمن و سر بکشد بر افلاک سرو چون قامت رعنای تو والا نشود

8 مده آن گوهر یکدانه بدست غیار خواهی ار دیده عشاق تو دریا نشود

9 نکنی سود دلا در سفر عشق بتان تا متاع دل و دینت همه یغما نشود

10 سر آشفته رودگر بسر سودایت محو صرف غمت او را زسویدا نشود

11 زاغ طوطی نه و روبه نشود شیر ژیان مدعی چون علی عالی اعلا نشود