1 عشق کرد آدم از ملک ممتاز نبود مردمی بدیده باز

2 گل بستان ندارد این همه لطف سرو را می نباشد این همه ناز

3 مرغ روحم بگرد شمع رخت همچو پروانه میکند پرواز

4 تا بغیر از توام نظر نبود در چشم از جهان نموده فراز

5 هر کس از بانگ عشق زنده نشد مرده آسا بر او کنند نماز

6 کیستم من کهن سمندر عشق امتحان کن در آتشم بگداز

7 عشق و تقوی مخالفند بهم کفر و ایمان کجا شود انباز

8 بعد از آلایشست آسایش بحقیقت رساندت زمجاز

9 مردم دیده گفت راز درون پرده خلق میدرد غماز

10 هر که بر دار رفت چون منصور نیستش فرق در نشیب و فراز

11 ناز او را خریدم آشفته چهره سودم بر آستان نیاز

12 روح من طوف میکند به نجف قالبم اوفتاده در شیراز