به آب و تاب حسنش عشقباز است از جویای تبریزی غزل 283

1 به آب و تاب حسنش عشقباز است دلم چون شمع در سوز و گداز است

2 دل تنگ از تماشایش گشادید نگاه ما کلید قفل راز است

3 نماید آب و تاب حسن او را شکست رنگ ما آیینه ساز است

4 خیالی در برم دوش آتش افروخت هنوزم شیشهٔ دل در گداز است