او میرود ز پیش و من اندر از نشاط اصفهانی غزل 229

1 بعد از این فارغ ز غوغای جهان می‌خواهمت شاد باش ای دل کزین پس شادمان می‌خواهمت

2 ساده‌لوحی را نگر ای دوست کز تاثیر عشق خود چنانم با تو با خود آنچنان می‌خواهمت

1 اگرت دیده و دل شیفته و گریان نیست برو ای خواجه که در عشق ترا فرمان نیست

2 منظر دوست چرا از نظری اشک فشان نوبهاریست که دروی اثر از باران نیست

1 کشتن عاشق مباحستی مباح اقتلولی لیس فی قتلی جناح

2 جرح سیف ام رشیح من قدح قرح سهم ام معلی من قداح