بنده را جایگه دو داد خدای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 بنده را جایگه دو داد خدای هم بدین، نیک بنده را بنواخت
2 تا بدان جایگه کشاند جان چون ازین جای تن همی پرداخت
3 چون در اینجاش خانه بایستی هم در آنجاش خانه باید ساخت
4 ای دربغ آن که خانه ناکرده هم به‌ناگاه مرگش اندر تاخت
5 کرد از این خانه جای خویش تهی وندران خانه جای خود نشناخت
ادامه توضیحات شاعر