تا کرد در جود کف از ابن یمین فریومدی رباعی 387

1 با شاه بین چه مرحمتست این که حق نمود دنیاش داده بود کنون دین بر آن فزود

2 دادش کلیم وار ز بیدای شک خلاص نور یقین ز وادی ایمن بمن نمود

1 خبری سوی نگارم بخراسان که برد قصه ذره بدرگاه خور آسان که برد

2 بسوی یوسف مصری که چو جانست عزیز خبر سوخته کوره کنعان که برد

1 منت ایزد را که دیگر باره بی هیچ انقلاب بر سر اهل خراسان سایه گسترد آفتاب

2 تا ابد نتوان ادای شکر این کردن که باز مسند عزت مشرف شد بشاه کامیاب