تا کرد در جود کف از ابن یمین فریومدی رباعی 387

1 ساقی بیا که موسم نوشیدن ملست هم راغ پر ز لاله و هم باغ پر گلست

2 منشین بخانه خیز که صحرا بخرمی هر جا که میروی همه جای تبذلست

1 هر که را توفیق ایزد یار و دولت یاورست خاکپای آسمانسای تواش تاج سرست

2 این منم یارب که از بیدای حیرت چون کلیم سوی طور عزتم نور تجلی رهبرست

1 الوداع ایدل که ما زینجا سفر خواهیم کرد منزل اصلی خود جای دگر خواهیم کرد

2 هست دنیا در حقیقت رود عقبی را پلی ما مسافر بیگمان زین پل گذر خواهیم کرد