از رخت عکس مگر در از امیرعلیشیر نوایی غزل 145

1 از رخت عکس مگر در می گلفام افتاد یا گل از گوشه دستار تو در جام افتاد

2 چون گل خشک بود بسته به گلدسته تر شکل داغ تو که بر جسم گل‌اندام افتاد

3 گر نه آن مغبچه از دیر برون آمد مست چیست این آفت و یغما که در اسلام افتاد

4 فرق‌ها هست به رسوایی عشق ای زاهد کز تو نام نکو افتاد و ز ما نام افتاد

5 سر فتنه است در ایام تو خوبان را لیک چشم فتان تو سرفتنه ایام افتاد

6 پرده‌دار است شب و پرده‌دری شیوهٔ روز زین سبب عیش نهانی طرف شام افتاد

7 دل فانی ز گل روی تو شد بسته به زلف مرغی از گلشن قدس آمد و در دام افتاد