لایق نبود کینهٔ چرخ اهل از جویای تبریزی غزل 88

1 لایق نبود کینهٔ چرخ اهل صفا را معذور توان داشتن این بی سر و پا را

2 دولت نتوان یافتن از پهلوی خست هرگز نکند کس به مگس صید هما را

3 صیقل زده تردستی ابرش ز بس امروز آیینهٔ گلشن ز صفا کرد هوا را

4 از بس نبرد راه به جایی چو شبیه است فریاد دلم طاعت ارباب ریا را

5 محتاج ملک نیستم امروز که آهم جویا ز تراکم به فلک برد دعا را