مرا چو وصل تو تشریف از حکیم نزاری قهستانی غزل 82

1 مرا چو وصل تو تشریف بار داد امشب بیار باده و گوهر هرچه باد امشب

2 کمند زلف تو وجام باده هر دو به کف رقیب را چه بماند به دست ، باد امشب

3 مگر زمانه ببخشود بر من مسکین که هم به وصل تو داد دلم بداد امشب

4 صبا کجاست که یعقوب صبح را گوید که آفتاب چو یوسف به چه فتاد امشب

5 جهان ز مادر فطرت در آفرینش خاص جز از برای تمنای من نزاد امشب

6 اگر نه روز معادست و من بهشتی چیست که آسمان در فردوس برگشاد امشب

7 چو هیچ حاصلت از نقد دیّ و فردا نیست نزاریا بستان از زمانه داد امشب