حضرت سالار بهر مرغ از ملک‌الشعرا بهار قطعه 420

1 حضرت سالار بهر مرغ گرفتار از ره اکرام آب و دانه فرستاد

2 آب حیات اندرون کوزهٔ مینا تا دهدم عمر جاودانه‌، فرستاد

3 هفت عددکوزهٔ نبات کرم کرد سه خم شیرین می‌ مغانه ‌فرستاد

4 از سر انصاف‌، تلک عشرکامل تا نزنم در نقیصه‌چانه‌، فرستاد

5 یاشد رمزی گر امتنان رهی را خربزه‌بخشید و هندوانه‌فرستاد

6 دانست‌این بنده تشنهٔ سخن اوست کاهلی طبع را بهانه فرستاد

7 خشک‌لبم یافت‌، زان قبل شکر تر در عوض شکرین ترانه فرستاد

8 شکر کنم زو که این‌ همه شکر تر در خم سربسته بی‌نشانه فرستاد

9 یا بدل شعر تازه نزلی موزون شهد و شکر کرده در میانه فرستاد

10 بختش خواهم بلند و هیچ نبینم کاو بفرستاد هدیه یا نفرستاد