حی و قیوم آن سمیع بصیر از شبستری سعادت نامه 1

1 هر آن چیزی که در عالم عیان است چو عکسی ز آفتاب آن جهان است

2 جهان چون زلف و خط و خال و ابروست که هر چیزی به جای خویش نیکوست

1 بر آن رخ نقطهٔ خالش بسیط است که اصل مرکز دور محیط است

2 از او شد خط دور هر دو عالم وز او شد خط نفس و قلب آدم

1 بت اینجا مظهر عشق است و وحدت بود زنار بستن عقد خدمت

2 چو کفر و دین بود قائم به هستی شود توحید عین بت‌پرستی