خوش باش دلا که از عطار نیشابوری مختارنامه 37

1 آه‌های آتشینم پرده‌های شب بسوخت بر دل آمد وز تف دل هم زبان هم لب بسوخت

2 دوش در وقت سحر آهی برآوردم ز دل در زمین آتش فتاد و بر فلک کوکب بسوخت

1 دوش کان شمع نیکوان برخاست ناله از پیر و از جوان برخاست

2 گل سرخ رخش چو عکس انداخت جوش آتش ز ارغوان برخاست

1 دلبرم در حسن طاق افتاده است قسم من زو اشتیاق افتاده است

2 بر سر پایم چو کرسی ز انتظار کو چو عرش سیم ساق افتاده است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند