آوازه حسن تو گرفتست ممالک از اسیری لاهیجی غزل 318

1 پیر بغدادی جنید نامدار آن انیس حضرت پرودگار

2 آنکه در فضل و کمال معنوی بی نظیری بود گر واقف شوی

1 و رب جوهر علم لو ابوح به لقبل لی انت ممن یعبد الوثناء

و عمل بر مقتضای کلموا الناس علی قدر عقولهم. ,

1 چون جلوه روی تو برونست ز احصا هر لحظه بحسنی کنم آن روی تماشا

2 تا باد صبا پرده ز روی تو برافکند شد مهر جمال تو ز هر ذره هویدا