آوازه حسن تو گرفتست ممالک از اسیری لاهیجی غزل 318

1 آوازه حسن تو گرفتست ممالک در ملک ملاحت نبود غیر تو مالک

2 چون پرده پندار برانداخت جمالت در پرتو حسن تو شد اشیا همه هالک

3 عیبم مکن ای زاهد اگر رندم و عاشق چون حکم قضا بود چنین نحن کذلک

4 ما ترک سر و جان بره عشق تو گفتیم ناصح چه شود در رهش ار هست مهالک

5 از دامن دل گرد دو عالم چو برافشاند شد جان اسیری بره عشق تو سالک