حسن صوتی آتش افروز دل از جویای تبریزی غزل 486

1 حسن صوتی آتش افروز دل من می شود این چراغ از شعلهٔ آواز روشن می شود

2 می توان در رفتن از خود بیشتر برداشت فیض مرغ را زان دست در پرواز دامن می شود

3 با حریف تندخو دایم خموشی پیشه ام آنچه از تمکین او کم گردد از من می شود

4 سختی و نرمی بهم در کار باشد زانکه تیغ می برد چون اتفاق آب و آهن می شود

5 بسکه از بیداد او جویا دلم در هم شکست طوطی این آیینه را گر بیند الکن می شود