رنگ حسن گل رخان هند را از جویای تبریزی غزل 582

1 رنگ حسن گل رخان هند را چون ریختند پرتو مهتاب در پرویزن گل بیختند

2 می تواند گردهٔ رنگ بناگوشت شود با شمیم گل هوای صبح را آمیختند

3 داد ازین دشمن مروت دوستان جویا که باز رشتهٔ پیمان و الفت را ز هم بگسیختند