حاشا که زنده مانم از از مشتاق اصفهانی غزل 256

1 حاشا که زنده مانم از جور غیر و جانان شمعی بگو چه سازد با آستین فشانان

2 از جور خوبرویان مشکل رهند عشاق این فرقه جان‌سپاران و آنقوم جان‌ستانان

3 کی حل عقده عشق زاهل خرد برآید کاری نمیگشاید اینجا ز کاردانان

4 عاشق ز وصل معشوق چون بگذرد که باشند عشاق تلخکامان خوبان شکر دهانان

5 ما بلبلان نیامد جز دیدن گل از ما بر ما عبث در باغ بندند باغبانان

6 خوبان و عاشقانند قومی که بیکرانست مهر و وفای آنان جوروجفای اینان

7 هر شب به بستر ناز سرخوش تو خفته و من چشمم بهم نیامد چون چشم پاسبانان

8 مردند از جفایت ای وای گر نه بخشی بر زخم سینه‌ریشان بر درد خسته‌جانان

9 دارد نیاز پیران تأثیرها ولیکن از جام ناز مستند این نازنین جوانان

10 مشتاق اگر نبخشد بر من زهی سعادت ور خون من بریزد جانم فدای جانان