در پرده قانون چند بی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1221

1 در پرده قانون چند بی فایده آویزی مطرب ره عشقی زن تا شور برانگیزی

2 تا مستی عشقت هست مستان می انگوری چون باده صافی هست با درد چه آمیزی

3 عقلت بمثل شیر است عشقت بیقین آتش ای شیر رسید آتش وقتست که بگریزی

4 در مجلس میخوران صوفی چو مقیمستی از توبه و از پرهیز آن به که بپرهیزی

5 در جلوه بت کشمیر در جام می خلار تا از سر عقل و دین یکباره تو برخیزی

6 ای عقل مکن پنجه با عشق قوی بازو ای صعوه تو با شاهین بیهوده چه بستیزی

7 آشفته اسیرستی در دام هوای نفس در سایه شیر حق آن به که تو بگریزی