حمید، تازه‌جوان و شکفته‌رو از رهی معیری قطعه 146

1 ای باغبان طرفه که خواهی به دست عدل از باغ ملک دور کنی مار و مور را

2 آنان که دفع گربه و روباه می‌کنند رخصت کجا دهند سباع شرور را

1 در چمن چون شاخ گل نازک‌تنی افتاده است سایه نیلوفری بر سوسنی افتاده است

2 چون مه روشن که تابد از حریر ابرها ساق سیمینی برون از دامنی افتاده است

1 هوشم ربوده ماه قدح‌نوشی خورشیدروی زهره بناگوشی

2 زنجیر دل ز جعد سیه سازی گلبرگ تر به مشک سیه پوشی