1 افتخار جهان حمیدالدین که خرد مدح تو همی خواند

2 دانکه از هیچ روی نتوان گفت که نداند همی و نتواند

3 ماند یک چیز آنکه خود نکند گرچه حالی تواند و داند

4 زانکه بر بی‌نیاز واجب نیست کز پی نفع کس قضا راند

5 لم در افعال او نیاید از آن که سبب در میانه بنشاند

6 غنی مطلق از غرض دورست فعل او کی به فعل ما ماند

7 هیچ تدبیر نیست جز تسلیم خویشتن بیش از این نرنجاند