نیم غمین که بگردون مرا از مشتاق اصفهانی غزل 127

1 نیم غمین که بگردون مرا فغان نرسد اگر ببار رسد گو بآسمان نرسد

2 چه پرورش دهم آن نخل را درین گلشن که چون رسد ثمر او بباغبان نرسد

3 چرا کشم چو نه آهم رسد ز ضعف بر او که از کمان جهد این تیر و بر نشان نرسد

4 بده برنج ره عشق تن کجا مشتاق رسد بمنزل جانانه تا بجان نرسد