1 گر نیم قطره ز دهان سبو چکد بال فرشته فرش کنم که بر او چکد

2 امید را بکُش، به نهانی، که تا ابد اشگ مصیبت از مژهٔ آرزو چکد

3 بعد از هلاک گر بفشارند خاک من هم خون دل تراود و هم آبرو چکد

4 آن تشنگی به عشق فروشم که تا ابد آب حیات از دم شمشیر او چکد

5 عرفی درآ به نوحه که بسیار بی غمم باشد ز دیده قطرهٔ اشکی فرو چکد