1 حدیث خوشی هیچ با ما نگوئی سخن جز به شمشیر قطعا نگونی

2 بحل کردمت خون خود گر بنازی کشی زودم امروز و فردا نگونی

3 هرآن شربت غم که دادی نخستین بمن ده بشرطی که صهبا نگونی

4 چو گونی لقب نازل از آسمان شد نهان از چه شد آب حیوان که داند

5 نهان از چه شد آب حیوان که داند تو با آن دهان نکته تا نگوئی

6 مبادا که پابند نقش دهانت بهر کس دگر این معما نگوئی

7 کمال آنچه گونی از آن روی زیبا برویش که جز خوب و زیبا نگویی