ز دست ساقی، تا کی پیاله از سلیم تهرانی غزل 871

1 ز دست ساقی، تا کی پیاله نوشیدن؟ خوش است گل ز گلستان به دست خود چیدن

2 لطیفه ی ست که در کار ناصحان از ماست چو گل شدن همه تن گوش و حرف نشنیدن

3 کجاست ساقی مستان در انجمن، تا چند عبث نشستن و بر روی یکدگر دیدن

4 گناه بنده خوش آید کریم مفلس را که هیچ چیز ندارد برای بخشیدن

5 نگاه دار خدایا ز خست دزدی که ننگ مرد بود سر ز تیغ دزدیدن

6 سلیم رنجش اغیار را مضایقه نیست ولی کسی نتواند ز دوست رنجیدن