گرجان نبود زنده بجانانه از آشفتهٔ شیرازی غزل 468

1 گرجان نبود زنده بجانانه توان بود جانان چونباشد به چه افسانه توان بود

2 پیمان که به بستیم که پیمانه ننوشیم پیمانه شکستیم بپیمانه توان بود

3 در کعبه نبردیم بسر عمر بسالوس گر عمربود بر در میخانه توان بود

4 در صومعه با ذکر نشد زیست میسر در میکده بانعره مستانه توان بود

5 عشق آن گهر پاک که از بحر فنا خاست با جان پی آن گوهر یکدانه توان بود

6 ای شیخ زعشاق مجو عقل و فراست با عشق کجا عاقل و فرزانه توان بود

7 ای ترک پریزاده که از خلق نهانی تا چند بسودای تو دیوانه توان بود

8 آشفته باین جرم ثناخوان علی شد آسوده بآن همت مردانه توان بود