هزار حسن عبادت نه زشتی عمل از عرفی شیرازی غزل 68

1 هزار حسن عبادت نه زشتی عمل است متاع من دل مجذوب و مستی ازل است

2 یکی است نقد حکیمان و حسن نادانان هر آن چه در کتب حکمت است در مثل است

3 کسی که گشته به تقلید آدمی سیر ت نه آدمی است، همان باز، آدمی بدل است

4 به جنگ زاهد و صوفی خوشم به گلشن او میان بلبل و زاغ چمن همان جدل است

5 من از حدوث و قدم خامشم، ولی گویم نظیز عدت آینده عهد ماازل است

6 قصیده نظم هوس پیشگاه بود عرفی تو از قبیله ی عشقی وظیفه ات غزل است