1 خوش وقت صبوحیان شب‌خیز بر دست گرفته آتش تیز

2 آتش نه که آب زندگانی آبی است ولیکن آتش انگیز

3 تلخی و هزار جان شیرین جانی و هزار ملک پرویز

4 ای دوست بیا به‌رغم دشمن گر خون من است در قدح ریز

5 تا می به معاد خود رسد باز با خون دل منش برآمیز

6 ناگه گیرد اجل گریبان از دامن دوستان درآویز

7 پرهیز مکن ز می بیاموز عیش و طرب و ز خود بپرهیز

8 جان است به جانی آرزومند دریاب نزاریا و مستیز

9 بنشین پس کار خویش بنشین برخیز ز هرچه هست برخیز