گفتار خوش و لب چو قندم باید از همام تبریزی رباعی 50

1 این ز آب وخاک نیست که جانی مصور است چشم جهانیان به جمالش منور است

2 گر زان که نسبتش به عناصر همی‌کنند آبش مگر ز کوثر و خاکش ز عنبر است

1 نظرها محرم رویت نبودند به مشتاقان نموداری نمودند

2 چو بر آب و گل آمد عکس رویت دری از حسن بر عالم گشودند

1 چه می خورده است چشم نیم‌خوابش که او مست است وهشیاران خرابش

2 زهی بیداری بختم در آن شب که آید خواب تا بینم به خوابش