1 حسنی که هست روی تو را بی‌نهایت است خوب است گل ولی نمک اینجا به غایت است

2 افسانه‌های خسرو و شیرین ز حد گذشت ما و حدیث روی تو کانها حکایت است

1 نفس کافر کیش را عشق تو در ایمان کشید دیو را حکم سلیمان باز در فرمان کشید

2 در میان ظلمت آب زندگانی جست خضر نور توفیقش به سوی چشمهٔ حیوان کشید

1 روی زیبا چون تماشا را به گلزار آورد شاخ گل را شرم بادا گر گلی بار آورد

2 گر صبا از زلف او بویی به سوی چین برد مشک را در نافۀ آهو به ز نهار آورد