ای خوش آنشب که به از امیر شاهی سبزواری غزل 57

1 ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه رسد شمع در دست به کاشانه ام آن شاه رسد

2 وعده وصل به ماهی شد و ماهی عمریست بخت آن کو که مرا عمر به یک ماه رسد

3 دل در آن چاه ذقن ماند، بگو با سر زلف که بفریاد اسیران تک چاه رسد

4 گفتمش: شب همه شب از غم تو نالانم گفت: می نال، بفریاد تو الله رسد

5 روی در آینه مهر تو جان خواهم داد دم آخر که مرا عمر به یک آه رسد

6 گفته ای: شاهی اگر هیچ نباشد سگ ماست من که باشم، که به این سوخته این جاه رسد