1 ای باد صبحدم گذری کن ز راه لطف بر خاک آستانه سحبان روزگار

2 آن افصح زمانه که نفس نفیس اوست سر دفتر اماثل و اعیان روزگار

3 حاجی شاعر آنکه بصد قرن گوهری ناید برون نظیر وی از کان روزگار

4 با ذوقتر ز گفته او هیچ ذقه ئی هرگز نگشت حاصلم از خوان روزگار

5 گو گر چه دورم از تو بدین جثه ضعیف نزدیک تست جان من ایجان روزگار

6 دانم که آگهی تو هم از شوق من از آنک پیداست بر ضمیر تو پنهان روزگار

7 دارد توقع ابن یمین آنکه گه گهی یادش دهی بحضرت سلطان روزگار

8 دارای ملک امیر ابوبکر بن علی کامروز اوست قدوه شاهان روزگار

9 تا دور روزگار بود باد دور او کاینست و بس خلاصه دوران روزگار