1 ای باد صبحدم گذری کن ز روی لطف بهر من شکسته محزون ممتحن

2 سوی جناب آصف ثانی علاء دین کز راه رتبت اوست سلیمان این زمن

3 دستور دین پناه محمد که رأی اوست در ضبط ملک بر صفت روح در بدن

4 آنصاحبی که با نفس خلق فایحش باشد سیاهروی جهان نافه ختن

5 گر باشدت مجال که گوئی حکایتی این یکسخن بعرض رسان از زبان من

6 کای مفتی شرایع احسان روا بود کابن یمین ز بهر تو ببرید از وطن

7 کشتی بخشگ راند و خدام آنجناب غرق بحار جود تو یکسر زمرد و زن

8 آری اگر رواست تو مخدوم و حاکمی ور نارواست پس نظری سوی او فکن