ای دل ما را به دردت حال از جهان ملک خاتون غزل 831

1 ای دل ما را به دردت حال خوش کرده ای کار مرا پامال خوش

2 حال من زارست در هجران تو کی تو پرسیدی مرا احوال خوش

3 وعده ی وصلم دهی امّا چه سود می کنی در وعده ام اهمال خوش

4 چون الف بودم قدی در وصل تو کرده ای پشت دلم چون دال خوش

5 نعره های شوق بر گل می زنم بلبل بستان نباشد لال خوش

6 عاقلان در بند نام و ننگ خویش فارغ از هر دو جهان ابدال خوش

7 گرچه احوال جهان آشفته گشت بو که از لطفم بود آمال خوش